Mijn eerste nachtegaal op mijn sensor. Het scoren van een nieuwe soort voor de verzameling maakt de foto voor de fotograaf een beetje bijzonder, ook voor mij. Los daarvan is deze foto niet zo bijzonder. De vogel is op zich goed scherp maar al die vervelende onscherpe takjes voor en rond de vogel maken de foto erg druk, wellicht zelfs te druk om te delen op DP?
Anderzijds, het is wel een typische pose voor de nachtegaal, diep verscholen in de struiken.
En, de vogel horen is niet zo'n probleem, hem zien valt al tegen, hem ook nog scherp op de sensor krijgen is bepaald niet gemakkelijk. Het feit dat we handmatig moeten scherpstellen is daarbij geen extra nadeel denk ik omdat een AF wel de mist in zal gaan met al die takjes in de buurt.
